«Ποιο είναι το πιο ανθεκτικό παράσιτο;
Μια ιδέα.
Μια απλή ιδέα του ανθρώπινου μυαλού μπορεί να χτίσει πόλεις.
Μια ιδέα μπορεί να μεταμορφώσει τον κόσμο και να ξαναγράψει όλους τους νόμους…
Μια ιδέα φυτρώνει και μεταδίδεται σαν ιός…»
Ο Αλέν Φαμπιάν Μορίς Μαρσέλ Ντελόν- Alain Fabien Maurice Marcel Delon, (γεν. 8 Νοεμβρίου 1935), είναι Γάλλος ηθοποιός. Είναι γνωστός ως ένας από τους πιο εξέχοντες ηθοποιούς και σύμβολα του σεξ της Ευρώπης από τις δεκαετίες του 1960 και του 1970.
Κέρδισε την κριτική έπαινο για τους ρόλους του σε ταινίες όπως: Γυμνοί στον Ήλιο (1960),
Ο Ρόκο και τ' Αδέλφια του (1960),
Η Έκλειψη (1962),
Ο Γατόπαρδος (1963)
Ο Δολοφόνος με το Αγγελικό Πρόσωπο (1967),
Η Πισίνα (1969),
Ο Κόκκινος Κύκλος (1970),
Ο Μπάτσος (1972) και ο Κύριος Κλάιν (1976).
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Ντελόν συνεργάστηκε με πολλούς γνωστούς σκηνοθέτες, συμπεριλαμβανομένων των Λουκίνο Βισκόντι, Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, Ζαν-Πιέρ Μελβίλ, Μικελάντζελο Αντονιόνι και Λουί Μαλ.
Το 1985 κέρδισε το Βραβείο Σεζάρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στο "Notre histoire" (1984). Το 1991, έλαβε το παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλίας.
Στο 45ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου του απονεμήθηκε η τιμητική Χρυσή Άρκτος.
Επίσης το 2019 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών, έλαβε τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα για την συνολική προσφορά του στην έβδομη τέχνη.
Το 1997 ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ηθοποιία, σε ηλικία 62 ετών.Ακριβώς 60 χρόνια πριν, η Ρόμι Σνάιντερ ήταν 22 ετών, αιώνια «Πριγκίπισσα Σίσι» για όλον τον πλανήτη και ο Αλεν Ντελόν 25, φρέσκος από τα γυρίσματα του «Ο Ρόκο και τα Αδέρφια του» του Λουκίνο Βισκόντι και έχοντας ήδη υπογράψει για τον «Γατόπαρδο».
Ακριβώς την στιγμή που ο Λουκίνο Βισκόντι τους σκηνοθετεί στο Théâtre de Paris, ανεβάζοντας το θρυλικό «Κρίμα που Είναι Πόρνη» του Τζον Φορντ.
Ο φωτογράφος του Paris Match, Φιλίπ Λε Τελιέ θα βρισκόταν στις πρόβες, αλλά και στη σουίτα που έμενε το ζευγάρι στην λεωφόρο Μεσίν.
Δείτε παρακάτω τις υπέροχες φωτογραφίες του.
Remaining Time -0:00
Romy Schneider-«Έφυγε» νωρίς, αλλά άφησε το στίγμα της στο παγκόσμιο σινεμά. Η Romy Schneider άφησε το στίγμα της στην ιστορία του γαλλικού -και όχι μόνο- κινηματογράφου. Γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1938 στην Αυστρία, αλλά ο Λουκίνο Βισκόντι, τη δεκαετία του '60, την έφερε στη Γαλλία. Δύο γάμοι, ο Alain Delon κι ο θάνατος που τη στιγμάτισε Η Romy Schneider είχε με τον γόη της μεγάλης οθόνης, Alain Delon, για τέσσερα χρόνια. Αρραβωνιάστηκαν αλλά δεν ενώθηκαν ποτέ με τα ιερά δεσμά του γάμου. Παρ' όλα αυτά, το 1966, παντρεύτηκε με τον Χάρι Μέγεν, Γερμανός σκηνοθέτης, χώρισε κι εκείνος, τη δεκαετία του '70, αυτοκτόνησε. Με τον συγκεκριμένο άνδρα, απέκτησε έναν γιο, τον Νταβίντ, που σε ηλικία 13 ετών, τον Ιούνιο του 1981, πέθανε αφού έπεσε από έναν φράχτη! Έκτοτε, η Romy Schneide βυθίστηκε στον κόσμο του αλκοόλ. Δεύτερος γάμος κι ο πρόωρος θάνατος Η Romy Schneide παντρεύτηκε ξανά με τον Ντάνιελ Μπιασίνι, το 1975, κι απέκτησε μία κόρη, τη Σάρα. Ο γάμος ολοκληρώθηκε σύντομα με διαζύγιο. Η Romy Schneideείχε κλονισμένη υγεία, καθώς είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στο νεφρό κι είχε νοσηλευθεί σε ψυχιατρική κλινική στο Παρίσι. Βρέθηκε νεκρή, στις 29 Μαΐου 1982, σε ηλικία 43 ετών, στο διαμέρισμά της στη γαλλική πρωτεύουσα. Αιτία θανάτου ήταν η καρδιακή προσβολή, καθώς ο τότε σύντροφός της, Λοράν Πετέν, διαβεβαίωσε τους πάντες πως η άτυχη σταρ είχε απεξαρτηθεί από το αλκοόλ.
Δικαστές/εισαγγελείς: «Με τον υποχρεωτικό εμβολιασμό το κράτος σκοτώνει ανθρώπους με πρόθεση»
Το γερμανικό «Δίκτυο Κριτικών Δικαστών και Εισαγγελέων» βλέπει μια μαζική παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων σε μια εκρηκτική δήλωση σχετικά με τον προγραμματισμένο υποχρεωτικό εμβολιασμό στην Ευρώπη.
Χθες, Δευτέρα, η Επιτροπή Υγείας της γερμανικής Βουλής πραγματοποίησε ακρόαση με θέμα τον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Το «Δίκτυο Κριτικών Δικαστών και Εισαγγελέων*» (KriSta) εξέδωσε μια πολύ σαφή ανακοίνωση. Από την αρχή, οι δικαστές και οι εισαγγελείς δήλωσαν ότι ο προγραμματισμένος υποχρεωτικός εμβολιασμός δεν συμβιβάζεται με τον Βασικό Νόμο και με το δεσμευτικό διεθνές δίκαιο. Αυτό ισχύει τόσο για μια γενική υποχρέωση εμβολιασμού όσο και για μια υποχρέωση που περιορίζεται για ορισμένες ομάδες πληθυσμού. Ως αιτιολόγηση, τα μέλη επισημαίνουν ότι «το κράτος σκοτώνει ανθρώπους με τον υποχρεωτικό εμβολιασμό». Ακόμη και αν αυτό συμβαίνει μόνο σε έναν μικρό αριθμό σε σχέση με τον συνολικό αριθμό εμβολιασμένων, αυτό έρχεται σε αντίθεση με τον Βασικό Νόμο και την εγγύηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Εφόσον υπάρχει τουλάχιστον μία ενδεχόμενη πρόθεση, πρόκειται για απόπειρα ανθρωποκτονίας. Επιπλέον, σύμφωνα με τα μέλη, ο θάνατος όχι μόνο θεωρείται πιθανός, αλλά στατιστικά είναι βέβαιος σε κάποιες περιπτώσεις.
Η δήλωση εγείρει επίσης το ερώτημα εάν η δολοφονία ανθρώπων θα μπορούσε ενδεχομένως να δικαιολογηθεί με την προστασία άλλων αγαθών, αφού το κεντρικό επιχείρημα για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό είναι ότι προστατεύει άλλους ανθρώπους. Τα μέλη απαντούν σε αυτό το ερώτημα με ένα ξεκάθαρο όχι και παραπέμπουν σε αντίστοιχη απόφαση του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου που λέει:
«Αυτή η μεταχείριση περιφρονεί όσους θίγονται ως υποκείμενα με αξιοπρέπεια και αναφαίρετα δικαιώματα. Στερούνται των δικαιωμάτων τους από το γεγονός ότι η δολοφονία τους χρησιμοποιείται ως μέσο για να σωθούν άλλοι. Με τη μονόπλευρη διάθεση της ζωής τους, το κράτος, στερεί από τα ίδια τα θύματα, που χρειάζονται προστασία, την αξία που τους αναλογεί»
Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αναφέρει η δήλωση, είναι απόλυτη. Ως εκ τούτου, ο αριθμός των νεκρών δεν μπορεί να αντισταθμιστεί με το αριθμό εκείνων που μπορεί να έχουν σωθεί από τον θάνατο. Η υποχρέωση εμβολιασμού παραβιάζει επίσης μια σειρά άλλων θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα στη σωματική ακεραιότητα, την ελευθερία πεποιθήσεων και συνείδησης, το δικαίωμα των γονέων να αναθρέψουν τα παιδιά τους και την ελευθερία στην εργασία. Η αυτοπροστασία του εμβολιασμού δεν είναι επίσης καλό επιχείρημα για τους δικαστές και εισαγγελείς του KriSta: Αφενός, όλοι έχουν δικαίωμα στον αυτοτραυματισμό και αφετέρου, οι θιγόμενοι δεν θα έχουν αυτοπροστασία. εάν ο εμβολιασμός τους κοστίσει τη ζωή, ή τους βλάψει με άλλον τρόπο.
Και ας είμαστε ειλικρινείς. Ποιον προστατεύει το εμβόλιο εκτός ΙΣΩΣ από αυτόν που εμβολιάστηκε. Ο ιός μεταφέρεται από τον έναν στον άλλο ανεξάρτητα από το αν είναι εμβολιασμένος ή όχι. Συνεπώς το επιχείρημα "εμβολιάζομαι για να προστατεύσω και τους άλλους", είναι σάπια μπανάνα. Το λέω από εμπειρία και ως εμβολιασμένη.
Καλημέρα μας
Ολόκληρη η έκθεση των Κριτικών Δικαστών και Εισαγγελέων εδώ σε pdf
''Από νομικής άποψης με λίγα λόγια:
Με το να καθιστά τον εμβολιασμό υποχρεωτικό, το
κράτος σκοτώνει σκόπιμα ανθρώπους.
Νομικά, είναι άσχετο το γεγονός ότι κατά τη στιγμή της διαταγής δεν έχει ακόμη
καθοριστεί ποιος θα επηρεαστεί ως εξατομικευμένο πρόσωπο. Παρεμπιπτόντως - όσον αφορά τη συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που δεν υφίστανται τέτοιες παρενέργειες - πρόκειται για απόπειρα ανθρωποκτονίας, διότι υπάρχει τουλάχιστον
ενδεχόμενη πρόθεση (dolus eventualis).
Αυτή είναι δεδομένη όταν το πρόσωπο που ενεργεί θεωρεί ότι ο θάνατος ενός ανθρώπου - έστω και απομακρυσμένος και ανεπιθύμητος - είναι πιθανός, αλλά τον αποδέχεται προκειμένου να επιτύχει έναν άλλο στόχο ενεργώντας παρ' όλα αυτά - στην προκειμένη περίπτωση με τη μορφή της θέσπισης του νόμου.4
Εδώ, η επέλευση του θανάτου δεν είναι μόνο πιθανή, αλλά και
στατιστικά βέβαιη.
Αυτή η δογματική εκτίμηση αποτελεί συναίνεση στη νομολογία μέχρι σήμερα (στο επίπεδο του αδικήματος της ανθρωποκτονίας σύμφωνα με το άρθρο 212 StGB), υπό την προϋπόθεση ότι το πρόσωπο που το διέταξε ήταν άνθρωπος.
Το γεγονός ότι πρόκειται για "τον νομοθέτη" ή τον βουλευτή που ψηφίζει υπέρ αυτού, δεν επιτρέπει την δράση εμφανίζονται σε ακόμη πιο σημαντικό φως λόγω της δέσμευσής τους στο νόμο
και τη δικαιοσύνη, όπως κατοχυρώνεται στο βασικό νόμο (άρθρο 20 παράγραφος 3 του ΦΕΚ).
Πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ αυτού και του ερωτήματος αν η θανάτωση ανθρώπων μπορεί να δικαιολογηθεί για την προστασία άλλων έννομων συμφερόντων.
Αυτό το θεμελιώδες ερώτημα απαντήθηκε από το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο στην απόφαση-ορόσημο για τον νόμο περί ασφάλειας της αεροπορίας.
Από αυτό προκύπτει ότι οι παρεμβάσεις αυτές δεν είναι συμβατές με το δικαίωμα στη ζωή σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2 πρόταση 1 του βασικού νόμου σε συνδυασμό με την εγγύηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας σύμφωνα με το
ΟΤΑΝ ΣΕ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ, ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΜΗΠΩΣ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΦΥΪΑ ΣΟΥ.
Όταν τον άνθρωπό σου, που πέθανε απλά "ΜΕ covid" σου τον παραδίδουν συσκευασμένο, μέσα σε διπλή πλαστική σακούλα και την οδηγία να τον θάψεις με πρωτόκολλο ebola, τυλίγοντας και το φέρετρο με σελοφάν, που το κατεβάζουν κάποιοι τύποι ντυμένοι αστροναύτες, σου έχουν πει ότι το κάνουν για την προφύλαξή σου! Γιατί προφανώς ο νεκρός μπορεί να μεταδώσει αναπνευστική ίωση! Δηλαδή την ώρα που μεταφέρεις τον πεθαμένο, μπορεί εκείνος να σου φταρνιστεί ή να σου βήξει επάνω σου και τότε την έβαψες! Ακόμη και αν δεν σου βήξει, μπορεί οι ιοί που έχει μέσα του μπορεί να πάρουν φόρα και να πηδήξουν πάνω σου και να σου επιτεθούν. Σε κάθε περίπτωση πάντως, το πνεύμα είναι ότι μέσα σε ένα πτώμα, υπάρχουν ιοί που παραμένουν... ζωντανοί και επικίνδυνοι! ΤΟ ΑΝΑΠΟΔΟ ΤΟΥ "ΨΕΚΑΣΜΕΝΟΥ" ΕΙΝΑΙ ΤΟ "ΒΛΗΤΟ"; Τώρα, αγαπητέ αψέκαστε καταναλωτή "επιστημονικού" σανού, έρχονται και σου λένε ότι τα εντόσθια του νεκρού με Covid είναι... αποστειρωμένα και κατάλληλα για μεταμόσχευση! Αν σου έχουν μείνει έστω 5 εγκεφαλικά κύτταρα, που δεν σου τα έκαψαν οι Βασιλακόπουλοι, οι Τατιάνες και οι Παγώνες, κάθισε και σκέψου που στην ευχή κρύβει ο πεθαμένος τους ζωντανούς και επικίνδυνους αναπνευστικούς ιούς, αφού ο οργανισμός του είναι αποστειρωμένος και κάθε όργανό του μπορεί να μεταμοσχευθεί! Μετά ΙΣΩΣ αντιληφθείς γιατί σου τον παραδίδουν "συσκευασμένο" και με την εντολή να ΜΗΝ γίνει νεκροτομή, όπου θα διαπιστώνονταν το ακριβές αίτιο θανάτου. ΣΥΣΤΑΣΗ: Οταν παρακολουθείς Πετσοταϊσμένα κανάλια, πίνε και λίγο νερό, γιατί ο σανός γρατζουνάει το φάρυγγα, όπως κατεβαίνει...
Επιστήμονες στο Κέντρο για τη Διαθεματική Έρευνα στη Βιολογία (CNRS/Collège de France/INSERM) έδειξαν ότι τα κύματα δέλτα που εκπέμπονται ενώ κοιμόμαστε δεν είναι γενικευμένες περίοδοι σιωπής κατά τη διάρκεια των οποίων ο φλοιός αναπαύεται, όπως έχει περιγραφεί για δεκαετίες στη επιστημονική βιβλιογραφία. Αντί αυτού, απομονώνει ομάδες νευρώνων που παίζουν ουσιαστικό ρόλο στο σχηματισμό της μακροχρόνιας μνήμης. Τα αποτελέσματα της έρευνας που οδήγησε σε αυτό το σημαντικό εύρημα, δημοσιεύθηκαν στο Science, 18 Οκτωβρίου 2019. Ενώ κοιμόμαστε, ο ιππόκαμπος απενεργοποιείται μόνος του αυθόρμητα παράγοντας δραστηριότητα παρόμοια με αυτή που υπάρχει όταν είμαστε ξύπνιοι. Στέλνει πληροφορίες στον φλοιό, ο οποίος στη συνέχεια αντιδρά. Αυτή η ανταλλαγή συχνά ακολουθείται από μια περίοδο σιωπής που αποκαλείται «κύμα δέλτα» μετά με ρυθμική δραστηριότητα αποκαλείται «άτρακτος ύπνου». Αυτό συμβαίνει όταν τα φλοιϊκά κυκλώματα αναδιοργανώνονται για να διαμορφώσουν σταθερές μνήμες. Ωστόσο, ο ρόλος των κυμάτων δέλτα στη διαμόρφωση νέων αναμνήσεων είναι ακόμη ένα αίνιγμα: γιατί μια περίοδος σιωπής διακόπτει την ακολουθία των ανταλλαγών πληροφορίας μεταξύ του ιππόκαμπου και του φλοιού και την λειτουργική αναδιοργάνωση του φλοιού; read more: τα νέα της γαλέρας: Πώς οι μνήμες μας σταθεροποιούνται ενώ κοιμόμαστε
.
